Abapa :)

Od ponad roku systematycznie odwiedzamy ,,Abapę'' wg.Nikosia czyli Panią Agatę.W początkowej wersji byłam lekko sceptyczna jeśli chodzi o jazdę konną i kontakt z tym zwierzęciem mojego ,,zbója'' lecz szybko zmieniłam zdanie :)Pani terapeutka do której trafił Niki zadziwia swoją cierpliwością i sposobami w kwestii przeniknięcia poza mury postawione przez tego małego ludka.Niko uwielbia samą myśl o jeździe konnej i spotkaniu z,,Abapą'':) Dlaczego?Ano dlatego że owa Pani niezmiennie z uśmiechem przyjmuje każdy humorek,każde,,nie''każdy foszek i każdy uśmiech :).Nawiązała sie między nimi więź którą tylko "Oni rozumieją :),Niko w trakcie jazdy często,,odpływa''wycisza się totalnie do tego stopnia że jeszcze długo po zajęciach jest wyciszonym,grzecznym!chłopcem:) Takim marzeniem moim na co dzień ;)W wyniku tej wypracowanej więzi rozmawiają ze sobą,żatrują i przekomarzają się,Niko to uwielbia i systematycznie uskutecznia :) Za każdym razem kiedy słyszy że idziemy do Agaty,biegnie chwaląc się każdemu przechodniowi że idzie do,,Abapy'' a kiedy wchodzimy,najpierw droczy się że nie usiądzie mając przy tym łobuzerski uśmieszek,potem wita się z Agatą i odwraca głowę dając znak że nie będzie dzisiaj gadał,posiadając na ten tychmiast,,muchy w nosie'' jak żartuje Pani Agata.Ciągle z łobuzerskim błyskiem w oczach.Po kilku okrążeniach przekomarzania,zaczynają swój każdorazowy dialog,czasem monolog ;) bo Niki kiwa tylko głową kiedy ma gorszy dzień.Pani Agata niestrudzenie jednak zawsze łamie tę niby-barierę za każdym razem od nowa :) bo wie że Niko na to czeka że dąży poprzez małe łobuzerskie,,nie'' do dialogu,delektując się przy tym cudowną przygodą jaką jest kontakt z tym wspaniałym,pięknym zwierzęciem